Prowadzono liczne badania nad wpływem LBA na kurczliwość mięśni gładkich wyosobnionych narządów oraz nad hamowaniem przez LBA działania skurczowego bądź rozkurczowego wielu substancji biologicznie czynnych. Przedmiotem badań były: żołądek i inne części przewodu pokarmowego szczura [88, 352, 660, 664, 1094], świnki morskiej [59, 234, 1094], królika [88] i człowieka [88, 455], prostnica kurczęcia [66], zwieracz Od- diego kota [618], przewód nasienny szczura [66] i świnki morskiej [59], macica świnki morskiej, szczura [618] i królika [176], a także jajowody królika in situ [605],

LBA, z wyjątkiem pochodnych metoksaminy [669] oraz nifenalolu (obserwacja własna), najczęściej nie wpływają na napięcie mięśni gładkich narządów lub powodują ich rozkurcz. Działanie rozkurczowe LBA przypisywane jest bądź ich wewnętrznej aktywności sympatomimetyczncj [234], bądź nieswoistemu działaniu błonowemu [274, 1052],

LBA nie tylko znoszą rozkurczowe działanie amin katecholowych na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego, lecz także powodują inwersję działania amin katecholowych z rozkurczowego na skurczowe [88, 205, 352], Fakt ten jest podstawą do kontrowersyjnego [59] przypuszczenia, że receptory ct-adrcnergiczne w mięśniach przewodu pokarmowego mogą pośredniczyć w reakcji skurczowej. Wysunięto także przypuszczenie, że kur- czliwość i napięcie mięśni gładkich przewodu pokarmowego są regulowane przy udziale różnych typów receptorów adrenergicznych.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *