Erekcja prącia (wzwód) jest to czynnościowe usztywnienie i powiększenie objętości prącia. Powiększenie się rozmiarów i usztywnienie prącia (/aiius) umożliwia odbycie spółkowania oraz złożenie nasienia w pochwie. Erekcja powstaje wskutek zwiększonego dopływu krwi tętniczej do ciał jamistych, wzrostu ciśnienia w tętnicy zaopatrującej oraz równoczesnego zmniejszenia odpływu krwi żylnej. Jest to wynikiem ścisłej współpracy nerwów, tętnic, żył i mięśni. Zaburzenia w wypełnianiu się krwią ciał jamistych powstają najczęściej wskutek zaburzeń w układzie nerwowym sterującym funkcjami seksualnymi. Wyjątkowo mogą być uwarunkowane zaburzeniami w obrębie naczyń krwionośnych lub nawet w obrębie mięśni krocza, które również przyczyniają się w pewnym stopniu do powstania erekcji.
Erekcja prącia może powstawać na drodze odruchu prostego, przebiegającego na poziomie rdzenia kręgowego oraz na drodze bardziej złożonej, w której bierze udział najwyższe piętro układu nerwowego – kora mózgowa. Erekcja może też być wywołana „mechanicznie” poprzez ucisk wypełnionego pęcherza moczowego lub wypełnionej bańki odbytnicy na włókna pozazwojowe. Mechanizm ten leży u podłoża porannych erekcji prącia.
Dodaj komentarz