Jewitt i wsp. [501, 502] podawali praktoloi dożylnie wybranym chorym, u których wystąpiła niemiarowość komorowa i ponadkoraorowa po zawale mięśnia sercowego. Lek okazał się bardzo pożyteczny, tym bardziej że autorzy nie obserwowali ciężkich powikłań. We wszystkich 14 przypadkach napadowego częstoskurczu pochodzenia ponadkomorowego po podaniu praktololu czynność komór wyraźnie się zwolniła, a w 6 z nich przywrócony został zatokowy rytm pracy serca. W 5 przypadkach niemiarowości komorowych (spośród 11 opornych na działanie lignokainy) praktoloi również przywróci! zatokowy rytm pracy serca.
W utrwalonym lub nawracającym częstoskurczu komorowym LBA okazały się mniej skuteczne, choć z reguły pojawia się zwolnienie czynności serca. Propranolol, a także oksprenolol i słabiej praktoloi, zwalcza przedwczesne pobudzenia komorowe lub zmniejsza ich częstość [82, 392, 862].
Skuteczną farmakologiczną defibrylację migotania komór w przebiegu zawału mięśnia sercowego przeprowadzili Kędra i wsp. [532] u 2 chorych z wielokrotnie nawracającymi napadami migotania. Zastosowano propranolol dożylnie (2,5 mg) lub dosercowo (3 mg).
Dodaj komentarz