Hormon pobudzający do czynności pęcherzyki jajnikowe (tylakentryna) wpływa na wzrost komórek warstwy ziarnistej pęcherzyków powodując ich dojrzewanie. Nie jest jednak w stanie przeciwdziałać zanikowi komórek osłonki pęcherzyków. Według wszelkich danych wpływa u kobiety także na jajeczkowanie, być może razem z hormonem luteinizującym (metakentryną).
U samców pobudza do wzrostu komórki nabłonkowe kanalików nasiennych w jądrze. Hormon luteinizujący (metakentryna, hormon pobudzający gruczoł śródmiąższowy jajnika) przetwarza dojrzale pęcherzyki Graafa w ciałka żółte. Pobudza też do wytwarzania ciał rujopędnych komórki osłonki pęcherzyków oraz komórki warstwy ziarnistej, a prawdopodobnie również i ciałko żółte. Nie powstrzymuje zaniku już istniejących ciałek żółtych.
U samców pobudza wytwarzanie hormonów męskich (testoidów) przez komórki Leydiga. Znajduje się, niezależnie od przedniego płata przysadki mózgowej, w dużej ilości w moczu kobiet ciężarnych i w łożysku.
Hormon luteotropowy (prolaktyna, luteotrofina, hormon mlekotwórczy) utrzymuje w pełnym rozwoju ciałka żółte w jajnikach i pobudza je do wytwarzania hormonu ciałka żółtego (progesteronu).
Wpływa na .wytwarzanie mleka, ale tylko wówczas, jeśli gruczoły mleczne zostały odpowiednio przygotowane podczas ciąży. Znajduje się w większej ilości tylko w przednim płacie przysadki mózgowej.
Gonadotrofiny należą do ciał białkowych. Do oznaczania siły ich działania służą tzw. jednostki szczurze lub mysie. Za jednostkę mysią lub szczurzą uważamy ilość hormonu, która w ciągu 100 godzin wywołuje u tych zwierząt typową ruję.
Dodaj komentarz