Dla rejestracji treści marzeń sennych zamontowano w pomieszczeniu badawczym magnetofon. Przy budzeniu z fazy marzeń sennych (za pomocą wymiernych bodźców) osoby badane mogły treść snu przedyktować na magnetofon za pomocą telefonu.
– 4. Osoby badane. Zbadano w sumie 410 zdrowych i chorych osób obu płci. Wśród 211 zdrowych osób badanych było 201 mężczyzn (=95#/o) i 10 kobiet ( -4,7°/o). Wśród badanych było 12 dzieci. Czworo spośród nich było niemowlętami, sześcioro w wieku 5-10 lat, pozostałych dwoje miało 11 i 12 lat. Osiem osób badanych liczyło 16- 17 lat. Wiek 191 osób dorosłych kształtował się od 21 do 75 lat. Najliczniejsza grupa osób badanych (około 2/3) miała od 21 do 40 lat. Do badań zgłosiło się najwięcej studentów. Poza zainteresowaniem samym eksperymentem dużą rolę odgrywał czynnik finansowy, gdyż badanym osobom wypłacono odpowiednie gratyfikacje. Drugą najliczniejszą grupą byli urzędnicy, a trzecią pracownicy akademiccy. Wśród pracowników akademickich najwięcej było lekarzy, którzy zgłosili się do badań ze względów koleżeńskich jak i ze względu na własne zainteresowania naukowe.
Chore osoby badane podzielono na dwie duże grupy – do pierwszej zaliczono osoby nie mające zaburzeń potencji: z 35 badanych 17 osób było somnambulikami, 16 cierpiało na moczenie nocne, a 2 miewały lęki nocne.
Dodaj komentarz