: systemy zarządzania treścią

W przebiegu dalszych zmian w błonie stekowej, która rozciągała się przedtem płasko od pępowiny aż do ogonowego ciała zarodka, wskutek silnego rozrostu tkanki od strony brzusznej tworzy się wypuklenie ku przodowi, tzw. wzgórek steku. Wskutek powstania wzgórka steku i wskutek rozwoju dwóch grubych fałdów bocznych, tzw. fałdów płciowych, błona stekowa ulega przesunięciu ku tyłowi.

Równocześnie zaczynają zanikać obie części błony stekowej, tj. ta, która zasłaniała przyszły odbyt (pars analis membranae cloacae), i ta, która zasłaniała pozostałą część steku (pars urogenitalis lonej, zwanej przewodem płciowym (tractus genitalis), przewody Mullera odchodzą od siebie prawie pod kątem prostym, ale ku górze przebiegają równolegle do kręgosłupa wzdłuż przewodu Wolffa, aż do samego jajnika. Z części połączonej obu przewodów powstają szyjka macicy i pochwa. Część środkowa, przebiegająca prawie poziomo, przekształca się u kobiety w trzon macicy, z górnego zaś odcinka przewodu powstają jajowody.

Światło tworzy się w obrębie przewodów Miillera najpierw w odcinku górnym (przyszłe jajowody). W dolnej części przewodu płciowego następuje dopiero później rozpad komórek środkowych, tak że wytworzenie się macicy jako pojedynczego, mającego światło narządu, a także wytworzenie pochwy następuje dopiero z końcem 4 miesiąca życia płodowego. Zróżnicowanie się części pochwowej macicy jest jeszcze późniejsze, gdyż przypada na początek 5 miesiąca życia zarodkowego. Z tą chwilą pochwa i macica stanowią już dwa odrębne narządy.

W tym samym czasie wypełnia się tkanką łączną zagłębienie w dnie macicy, które utrzymywało się dotąd jako widomy dowód powstania jej dwóch symetrycznych odcinków.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *