Objawy niepożądane, występujące podczas podawania tych leków, są stosunkowo najlepiej poznane. We wszystkich zbiorowych opracowaniach najwięcej miejsca poświęcono opisom objawów niepożądanych, które pojawiają się podczas leczenia chloropromazyną [7, 52, 55, 56, 62, 64, 70, 88, 108]. Nie znaczy to, że chloropromazyna jest najbardziej niebezpiecznym lekiem spośród leków psychotropowych, ale wynika stąd, że jest ona jednym z preparatów najszerzej stosowanych i najwcześniej wprowadzonych do lecznictwa psychiatrycznego. Objawy niepożądane obserwowane przy stosowaniu innych leków fenotiazynowych mają na ogół charakter podobny do obserwowanych przy stosowaniu chloroproma- zyny.
Zmiany psychiczne powstające pod wpływem działania leków tej grupy, które można by traktować jako niekorzystne i niezgodne z zamierzeniem leczącego, są następujące:
– 1. Nadmierne zahamowanie ruchowe z uczuciem wzmożonej senności, upośledzeniem postrzegania i pojmowania, Stan ten należy uważać za niekorzystny, ponieważ utrudnia pozafarmakologiczne możliwości oddziaływania na pacjenta (psycho- i socjoterapia) [108].
– 2. Pojawienie się elementów zespołu depresyjnego (nie przejawiają takiego działania lewomepromazyna i alimemazyna) [88].
– 3. Spowodowanie niepokoju i zaburzeń snu, szczególnie w początkowym okresie leczenia (niektóre aktywizujące neuroleptyk! grupy piperazynowe j) [54].
– 4. Powstanie zaburzeń przytomności (zespoły majaczeniowe w niektórych przypadkach) [75, 96],
Należy jednak pamiętać, że objawy te w znacznym stopniu zależą od stanu chorego, w chwili rozpoczynania leczenia. Inaczej zareaguje cho-
– 146 ry z objawami napięcia i pobudzenia, a inaczej chory z objawami osłupienia katatonicznego. Objawy, które rozwiną się po podaniu leku, w jednym przypadku można uważać za bardzo niekorzystne i niepożądane, natomiast w innych mogą nie wykazywać takiego charakteru [108, 123],
Dodaj komentarz