Właściwości p-adrenolityczne nadololu zostały opisane przez Lee i wsp. (585J w 1975 r., jakkolwiek jego działanie przeciwarytmiczne znane było już wcześniej [785]. Z licznych doświadczeń przeprowadzonych na zwierzętach okazało się, że jest on 2 – 4 razy silniejszy niż propranołol w hamowaniu pobudzającego działania izoprenaliny nd serce ifi vivo [585]. Również w modelu częstoskurczu powysiłkowego u psów nienarkotyzowanych nadolol hamuje częstoskurcz silniej i 5-krotnie dłużej niż propranołol. Nie działa depresyjnie na siłę skurczową izolowanego przedsionka świnki morskiej w stężeniu 1000 p.g/inl, podczas gdy propranołol w tym modelu doświadczalnym już w stężeniu 1 – 10 jrg/ml działa depresyjnie. Również in vivo na serce królika propranołol wpływa 20 – 30 razy silniej depresyjnie niż nadolol. Nadolol obniża ciśnienie krwi, nie zmieniając wypływu sercowego. Jest on dobrze tolerowany u zwierząt nienarkotyzowanych. Podany psom dożylnie w dawce 150 mg/kg nie wywiera żadnych objawów ubocznych [585], Nie ma właściwości błonowych ani wewnętrznej aktywności sympatykomimetycznej [297], Nie ma działania znieczulającego miejscowo [297, 785], Działanie p-adrenolityczne nadololu rozpoczyna się po 15 min od chwili podania [1082], Czas jego działania jest 5-krotnie dłuższy niż propranololu. Znakowany nadoloi podany psu, małpie lub szczurowi w 79°,’o wydala się nie zmieniony w moczu i kale [1082],
Dodaj komentarz