Odprowadzenie macicy musi być poprzedzone dokładnym badaniem obu- ręcznym, które poucza, czy mamy do czynienia z tyłozgięciem macicy wolnym, czy też unieruchomionym.

Gdy próby dźwignięcia ku górze i ku przodowi macicy wyczuwalnej ponad tylnym sklepieniem wprowadzonymi do pochwy palcami ręki badającego umożliwią podanie trzonu ręce uciskającej powłoki brzuszne, odprowadzenie macicy na miejsce typowego jej położenia nie powinno stanowić trudności (jeśli macica r.ie jest przytrzymywana przez zrosty .otrzewnowe).

Odprowadzenia tylozgiętej, wolno leżącej macicy dokonuje się po ułożeniu chorej na wznak, z nogami zgiętymi w stawach biodrowych i kolanowych. W zasadzie do tego zabiegu nie używa się narzędzi, lecz wykonuje się jedynie za pomocą rąk, których ruchy muszą być odpowiednio uzgodnione. Bardzo dobry sposób odprowadzenia tylozgiętej macicy podał Schultze W myśl tego sposobu dwa palce, wskazujący i środkowy ręki prawej, wprowadzamy do tylnego sklepienia. Drugą rękę układamy płasko na brzuchu. Aby wykonać zabieg, stosujemy cztery chwyty.

– 1chwyt polega na ostrożnym podniesieniu palcami znajdującymi się w pochwie trzonu od strony jamy Douglasa ku górze. Ręka zewnętrzna spoczywa nieruchomo.

– 2chwyt ma na celu wyprostowanie kąta zgięcia między trzonem i szyjką. Dlatego też przy unoszeniu macicy w górę palce ręki znajdującej się w pochwie powinny dotykać poprzez sklepienie tylne tylnej ściany trzonu w miejscu położonym jak najdalej od tego zgięcia. Ręka zewnętrzna dostaje się palcami poza dno macicy.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *