Zaburzenia transportu bilirubiny. Bilirubina związana z albuminami transportowana jest do wątroby. O wiązanie to współzawodniczą z biliru- biną takie związki organiczne, jak salicylany i sulfonamidy. Związki te wypierają bilirubinę z jej połączeń. W ten sposób może dochodzić do zwiększonego wychwytywania bilirubiny przez mózg, nawet przy nie zwiększonym jej stężeniu we krwi (kernicterus) z normalną bilirubinemią.
Hamowanie wychwytywania bilirubiny przez hepatocyty. Taki lek, jak kwas flawospidynowy, występujący w paproci samczej, hamuje przez konkurencję o odpowiednie białko transportowe przenikanie bilirubiny z krwi do układu enzymów mikrosomalnych i zmniejsza w ten sposób jej sprzęganie z kwasem glukuronowym, a więc jej wydalanie. Adypiodon (Bili- polinum) i bromosulfoftaleina wykazują podobny mechanizm działania.
Zaburzenia w reakcji sprzęgania bilirubiny. Nie sprzężona z kwasem glukuronowym, a więc jeszcze rozpuszczalna w tkankach bilirubina ulega reakcji sprzężenia w obrębie gładkiej siateczki endoplazmatycznej. Niektóre leki hamują UDP-glukuronylotransferazę przenoszącą resztę kwasu glukuronowego na bilirubinę, powodując zwiększenie ilości nie sprzężonej bilirubiny (żółtaczka). Przykładem w tym zakresie jest działanie niepożądane nowobiocyny [17].
Dodaj komentarz