Jakże często spotyka się chorych, którzy mimo ewidentnego tyłoprzemieszczenia jądra miażdżystego tarczy międzykręgowej normalnie pracują, nie przejmując się zbytnio istniejącą chorobą. Z drugiej strony obserwuje się równie wielu chorych, którzy przy najlżejszym bólu krzyża momentalnie kładą się do łóżka.
Dlatego podejmując się leczenia bólów krzyża, należy nawiązać uprzednio kontakt z psychiatrą dobrze obznajomionym z problematyką przewlekłych bólów krzyża – zarówno w aspekcie lekarza, jak i chorego. Widoczną poprawę przynosi też stosowanie diagnostycznych blokad kręgosłupa u tych chorych, u których pozostaje duży komponent bólu, oraz próby pentotalowej u tych, u których objawy są pierwotnie natury psychicznej. Nierzadko wykrywa się wówczas lekomanię, depresję oraz wiele innych przyczyn potęgujących dolegliwości bólowe. Jest uderzające, jak wielu chorych jest uzależnionych od preparatów Percodan, Valium czy obu tych leków naraz (a przecież leki te powinny być stosowane tylko zupełnie wyjątkowo). Percodan wywołuje lekozależność, Valium zaś jest oprócz tego środkiem powodującym depresję. Wiadomo przecież, że skargi na bóle krzyża stanowią częsty objaw depresji, przeto leczenie tych stanów lekiem pogłębiającym stan depresyjny jest zupełnym i oczywistym nonsensem. Chorym, u których bóle krzyża stanowią wyraz przede wszystkim depresji, wielką korzyść przynosi stosowanie leków przeciwdepresyjnych (np. Elavil). Elavil często kojarzy się z lekiem uspokajającym – Trilaton (Triavil).
Odstawienie narkotyków Leki antydepresyjne Leczenie psychiatryczne. Ocena psychologiczna Konsultacja psychiatryczna Diagnostyczna blokada kręgosłupa Przecięcie gałązek unerwiających wyrostki stawowe
Dodaj komentarz