S o k i z surowych jarzyn i owoców zaczynamy podawać w 4 tygodniu życia, a to celem dostarczenia niemowlęciu związków mineralnych, szczególnie żelaza, oraz witamin, których zasób w pokarmie kobiecym staje się w tym czasie dla niemowlęcia niedostateczny. Zapotrzebowanie niemowlęcia jest duże przede wszystkim na witaminę C (3-0—5-0 mg dziennie), D, A oraz Bi i B2. Podajemy soki: marchwiowy (zawiera prowitaminę A), cytrynowy (zawiera dużo witaminy C), pomarańczowy (zawiera witaminy A, Bi, B2, C), jabłkowy (zawiera ograniczone ilości witaminy A, Bi, B2, C). Zawartość witaminy C w 1-0 ml soku cytrynowego waha się od 4,1 do 5,8 mg, a w soku pomarańczowym od 3,1 do 5,6 mg. Zaczynamy od jednej łyżeczki do herbaty i zwiększamy co drugi dzień lub trzeci o jedną łyżeczkę w ten sposób w ciągu dwóch miesięcy dochodzimy do 1-0-0 g soku dziennie, które rozdzielamy na 2—3 porcje w ciągu dnia. Ilość ta pokrywa zapotrzebowanie dzienne niemowlęcia na witaminy i związki mineralne.
Z chwilą wprowadzenia do jadłospisu dziecka dań papkowatych (można również wcześniej) ustalamy przerwy między karmieniami na 4-godzinne, czyli liczba posiłków wynosi 5 na dobę.
Pieczywo podajemy w postaci biszkoptów lub sucharków (1 do 2 razy dziennie), owoce przetarte.
W szóstym lub siódmym miesiącu możemy podawać żółtko, przy czym zaczynamy od jednej łyżeczki i stopniowo zwiększamy dawkę, tak że po kilku dniach podajemy już całe żółtko. Podajemy je w stanie surowym 2—3 razy tygodniowo, najlepiej w mleku, z jabłkiem i biszkoptem w postaci papki lub z zupą jarzynową czy jarzynami.
W ósmym miesiącu rozpoczynamy podawanie mięsa, z początku białego, w ilości około 1-0 g dziennie, później zwiększamy ilość do 2-0 g
– 2— 3 razy tygodniowo. Żółtko ,i mięso jest dobrym źródłem żelaza i białka zwierzęcego oraz witaminy Bi i dlatego też jest znakomitym czynnikiem wzbogacającym pożywienie niemowlęcia.
Dodaj komentarz