Wytrzebienie czasowe wykonuje się według Gaussa w celu zatrzymania cyklów miesięcznych na kilka, rzadziej kilkanaście miesięcy. Dawka wywołująca czasowe wytrzebienie wynosi 26-28% dawki skórnej. Tę metodę leczenia krwawień stosuje się u osób poniżej lat 38, osłabionych i chorych (gruźlica), często w przypadkach bolesnego i obfitego miesiączkowania oraz krwawień z części rodnych w przebiegu zapaleń przydatków. Daje to wyniki nie zawsze zadowalające.
Dawka drażniąca, która równa się 6-9% dawki skórnej, bywa stosowana w przypadkach zaburzeń wewnątrzwydzielniczych jajników, których następstwem jest niedorozwój macicy, niepłodność, skąpe miesiączkowanie itp. Jest to metoda mająca na celu pobudzenie czynności gruczołów płciowych i wpłynięcie tą drogą na narządy rodne wewnętrzne.
Jako środka pomocniczego przy tamowaniu krwotoków ginekologicznych zalecają niektórzy napromienianie śledziony (dawka x/2-2/3 dawki skórnej) oraz przysadki mózgowej. W tym ostatnim przypadku dawka lecznicza wynosi około 60% dawki skórnej z obu stron głowy. Krwotoki ginekologiczne leczono również przez napromienianie tarczycy, z wynikiem częstokroć bardzo dobrym.
Krwotoki z części rodnych, występujące w przebiegu przewlekłych za paleń przydatków macicy, leczyć można przez naświetlanie promieniami X, przeprowadzając u kobiet starszych w okresie przekwitania wytrzebienie stałe, u kobiet młodych wytrzebienie czasowe (metoda z wyboru). Do leczenia promieniami X nie nadają się w ogóle przypadki świeże oraz przypadki zapaleń powikłanych zakrzepami w żyłach przymacicza. Jakkolwiek wyniki rentgenoterapii zapaleń przydatków nie zawsze są pomyślne, niektóre zakłady stosują je nie tylko w celu powstrzymania krwotoków', ale i dla usunięcia bólów.
Dodaj komentarz