W budowie raka bierze udział także tkanka łączna. Jeśli jej jest mało, mamy do czynienia z nowotworem miękkim, szarym, przypominającym z wyglądu utkanie rdzenia (carcinoma medulläre) jeśli jej jest dużo, rak robi wrażenie twardego i bardziej zbitego (scirrhus). Tkanka łączna rozdziela zwykle grupy komórek rakowatych na mniejsze lub większe ich skupienia (carcinoma alveolare). W środkowych częściach tych skupisk można niekiedy stwierdzić małe gniazda komórek płaskich zrogowaciałych, ułożonych koncentrycznie, tzw. perły Waldeyera. Składające je nabłonki wykazują najrozmaitsze obrazy zwyrodnienia i rozpadu. Bardzo często zamiast „pereł“ rakowych spotykamy pośrodku gr.iazd nowotworowych rozmiękłe pola martwicze, przypominające jakby gruczoły wypełnione półpłynną masą, w której wykazać można ciałka białe kiwi i jądra korr.óikowe, ale w której już.nie ma typowych komórek rakowych.

Rak płaskokomórkowy szyjki powstaje z głębszych warstw nabłonka płaskiego. Jego bujające komórki tworzą wypustki wrastające w przyległe utkanie mięśniowo- łącznotkankowe, podczas gdy komórki warstw powierzchownych ulegają złuszcze- niu. W miarę rozwoju raka warstwa powierzchownego nabłonka staje się coraz cieńsza, a nawet może jej zupełnie brakować. Im szybszy jest w’zrost nowotworu, tym większą przestrzeń zajmują masy rakowate, a tym delikatniejsze i słabsze staje się łącznotkankowe podścielisko nowotworu.

W odióżnieniu od raka płaskokorr.óikowego (carcinoma planocellulare cervicis uleri) rak gruczołowy szyjki (adenocarcinorńa cervicis uteri) jest rzadkością. Stanowi on 5-8% przypadków wszystkich postaci raka szyjki. Rozwija się albo z nabłonka walcowatego śluzówki szyjki, albo -tco jest rzeczą częstszą – z gruczołów cewkowych.

Schorzenie to rozpoczyna się od tworzenia wypustek ze światła gruczołów cewkowych wypustki te ulegają wydłużeniu i rozgałęzieniu, tak że mogą łączyć się z podobnymi wypustkami, które wychodzą z gruczołów sąsiednich. Rozrastają się one ku mięśniowo-łącznotkankowemu utkaniu szyjki, które ulega stopniowemu uciskowi i w końcu zagładzie. Złośliwy charakter tego typu raka przejawia się właśnie owym stopniowym niszczeniem podścieliska przez bujające gruczoły cewkowe – a nie tworzeniem się nowych warstw nabłonka. Światło tych wybitnie rozgałęzionych i rozrosłych gruczołów wyłożone jest bowiem zawsze jednowarstwowym nabłonkiem walcowatym. Rak gruczołowy szyjki macicznej jest nowotworem mniej złośliwym niż rak płaskokomórkowy. Nigdy nie zajmuje przymacicza.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *