admin
Wśiód ognisk nabłonka płaskiego można czasami znaleźć reszty nie zniszczonych gruczołów trzonu. Niekiedy, ale bardzo rzadko, zdarza się rak o budowie mieszanej (carcinoma partim adenomatoides pariim cancroidale).'
Duże znaczenie dla rozwoju raka śluzówki trzonu ma zachowanie się warstwy mięśniowej macicy. Czasami mięsień macicy zdaje się jakby nie stawiać oporu procesowi nowotworowemu. Dochodzi wówczas szybko do zniszczenia mięśniówki. Macica nie ulega w tych przypadkach powiększeniu, ale robi wrażenie niewielkiego, miękkiego tworu, wypełnionego kruchymi, szarawymi masami, które powstały z rozpadu tkanek. Zdarza się to przeważnie u staruszek.
O wiele częściej dochodzi jednak do przerostu macicy, który następuje wolno i wiedzie do stopniowego zgrubienia ścian narządu. Przerostowi ulega tylko trzon, tak że w porównaniu z jego rozmiarami szyjka robi wrażenie niezwykle małej. Przerost ten zapobiega przebiciu się nowotworu do jamy otrzewnowej i chociaż rak wrasta w warstwę mięśniową macicy, rzadko kiedy i to w późnym okresie jego rozwoju dochodzi do zrakowacenia otrzewnej.
Jest rzeczą znamienną, że proces rakowy ogranicza się znacznie dłużej do samej macicy, jeśli rozwija się w jej trzonie, niż jeśli toczy się w szyjce tego narządu. W niektórych przypadkach jednak nowotwór wrasta w ścianę mięśniową macicy, i szerzy się wyraźnie w kierunku szyjki i pojawia się w jej kanale w postaci jakby polipa. Niekiedy też – choć jak już wspomniano w rzadkich przypadkach – nowotwór zajmuje szyjkę, co umożliwia przeniesienie się procesu chorobowego na przymacicza. Dopóki jednak szyjka jest wolna, rak trzonu z reguły nie rozprzestrzenia się na przymacicza.
Koprolalia – wymawianie nieprzyzwoitych, ordynarnych wyrazów. fl – Seksuologia społeczna ważeniem norm społecznych. Odhamowanie związane z zabiegami psy- chochirurgicznymi powoduje też powstanie skłonności do pieszczot erotycznych bez dążności do spółkowania, szczególnie zaś u tych osobników, u których doszło do obniżenia siły popędu seksualnego. Jest to forma regresji do infantylnego typu zachowań seksualnych, wyrażającego się skłonnością do zabaw (masturbacja, ekshibicjonizm) bez tendencji do podjęcia spółkowania. Regresja ta staje się czasem podłożem rozwoju pedofilii.
Seksualność człowieka jest sferą emocji i zachowań, których biologicznym celem jest współżycie seksualne mężczyzny i kobiety zmierzające między innymi do posiadania potomstwa. Endokrynologia zajmuje się jednym z aspektów tego problemu: omawia zagadnienie regulacji hormonalnej. Z całej obszernej problematyki endokrynologii najbliższa seksuologii jest ta jej część, która zajmuje się rozwojem dwóch morfologicznie, fizjologicznie i psychicznie odmiennych płci, ich funkcjami seksualnymi i rozrodczymi.
Podłoże miłości erotycznej. Miłość erotyczna ma podłoże biologiczne (substrat biofizjologiczny bez którego nie mogłaby się rozwijać), podłoże psychiczne (cechy osobowości, a zwłaszcza właściwości procesów emocjonalnych) oraz podłoże społeczno-kulturowe (modele i wzorce oraz związane z nimi oczekiwania).
Sytuacja ta występuje wówczas, gdy jeden z osobników posiada terytorium indywidualne. Samica zbliżająca się z zamiarem odbycia konsumacyj- nego aktu seksualnego (kopulacji, tarła) spotyka się z taką samą reakcją agresywną, jak każdy inny przedstawiciel gatunku. Odbycie aktu seksualnego uzależnione jest, podobnie jak w poprzednim przypadku, od zahamowania agresywności. Sposób znoszenia agresji różni się u poszczególnych gatunków w zależności od różnic w wyglądzie zewnętrznym samców i samic. U gatunków, u których istnieje wyraźna różnica w wyglądzie zewnętrznym między samcem i samicą, polega on na demonstrowaniu cech morfologicznych odróżniających samicę (np. wypełnionego ikrą brzucha samicy ciernika trójkolczystcgo – Tinbergen, 1976) lub odmiennego, charakterystycznego dla samicy sposobu zachowania nie- reagowanie obroną na atak, przyjmowanie pozycji wyrażającej podporządkowanie) w odpowiedzi na atak ze strony właściciela terytorium. Często również obserwuje się zjawisko polegające na tym, że samica pozostaje tak długo na terytorium samca, aż ten się do niej przyzwyczai. Należy tu dodać, że hamowanie agresji ze strony posiadacza terytorium jest zjawiskiem trwającym o wiele dłużej, niż hamowanie agresji ze strony dominanta, łączy się to prawdopodobnie z faktem, że dominant zna indywidualnie wszystkie podporządkowane osobniki.
Wystąpienie właściwego porodu zapowiadają jego zwiastuny. Na 3 do 4 tygodnie przed porodem dno macicy, sięgające aż do wyrostka mieczykowatego, opada ku przodowi i ciężarna odczuwa to, jako opuszczenie się brzucha. Obniżanie dna macicy powstaje skutkiem wytwarzania się dolnego odcinka i opuszczenia się części przodującej oddychanie staje się łatwiejsze, natomiast wzrasta ucisk części przodującej na dolną okolicę brzucha i pęcherz, co wywołuje uczucie parcia na mocz, zaparcie stolca i zastój żylny w kończynach dolnych, jako wyraz ucisku ciężarnej macicy na naczynia. Im bliżej porodu, tym bar- postępu samej czynności porodowej, jak i zachowania się rodzącej. Osobnicza wrażliwość w odczuwaniu bólów, jaki opanowanie nerwowe mają wpływ na zachowanie się rodzącej. Znamy przypadki bardzo spokojnego zachowania się rodzącej, w innych reaguje ona zbyt silnie i tym samym jeszcze powiększa swoje cierpienia. U tych ostatnich występują na drodze odruchowej nudności, wymioty, a nawet omdlenia.
Pomyślny przebieg porodu przede wszystkim zależy od prawidłowego działania sił wydalających. Wydatne skurcze mięśniówki macicy i mocne działanie tłoczni brzusznej nie tylko sprzyjają szybkiemu przebiegowi porodu w warunkach prawidłowych, lecz często są w stanie pokonać znaczne opory, wynikłe z niestosunku porodowego. Jeśli nawet poród nie dobiega końca siłami natury i jesteśmy zmuszeni ukończyć go operacyjnie, to i wówczas prawidłowo działające siły wydalające wykonują pracę przygotowawczą, ułatwiając nam zakończenie porodu.
Śluzówka szyjki macicy składa się z pojedynczej warstwy wysokiego nabłonka walcowatego, zaopatrzonego w migawki. Gruczoły jej o typie groniastym, dosyć liczne, są również wyścielone nabłonkiem walcowatym. Śluzówka części pochwowej jest pokryta, jak już wyżej wspomniano, nabłonkiem wielowarstwowym płaskim, nie zawierającym gruczołów. Widoczne niekiedy na jej powierzchni tzw. pęcherzyki Nabotha (ovula Nabothi) są torbielkami zastoinowymi, które powstają wskutek zamknięcia prze- unieruchomienie macicy przez zrosty, nawet w prawidłowym położeniu, jest jednak zjawiskiem chorobowym.
Skłonność do przydawania własnym nawykom kulturowym atrybutu wyższości nad nawykami innych kultur jest niezmiernie głęboko zakorzeniona. Odnosi się to także do kulturowo różnych szczegółów (ale nie struktury) zachowania seksualnego. Dlatego zdarza się przypisywanie „nienormalności” odmiennym obyczajom bądź „niezwykłym” w danej kulturze praktykom seksualnym. Badania transkulturowe, przeprawa- dzone w ostatnich kilkudziesięciu latach, doprowadziły do należytej oceny odmienności cudzych obyczajów. Na ich gruncie powstało jednak także przekonanie, że w związku z tym nie można formułować między innymi norm zachowania seksualnego, które miałyby uniwersalne zastosowanie. Przekonanie to wywodzi się jednak z braku refleksji nad tym, co jest etologicznie istotną strukturą takiego zachowania, a co obyczajowo bądź kulturowo uwarunkowanym elementem niestruktural- nym.
Z punktu widzenia czynnościowego możemy określić menstruację jako poronienie niezapłodnionego jaja w cyklach owulacyjnych. W cyklach zaś bezowulacyjnych dominującą rolę odgrywają procesy neurohormonalne przebiegające cyklicznie w organizmie kobiety.
W warunkach prawidłowych erekcja prącia (lub łechtaczki) następuje na skutek bodźców z receptorów zmysłowych (wzrokowych, dotykowych, słuchowych i węchowych), które docierają do kory mózgowej, a z niej do ośrodków seksualnych mieszczących się w międzymózgowiu. Stąd bodźce biegną przez rdzeń przedłużony i kręgowy. Część ich dociera do ośrodka erekcji mieszczącego się w rdzeniu krzyżowym i pobudza go. Część bodźców już w górnych odcinkach rdzenia lędźwiowego „odgałęzia się” i przebiega przez gałązki współczulne wychodzące z rdzenia lędźwiowego i poprzez plexus hypogastricus (splot podbrzuszny) bezpośrednio do prącia lub łechtaczki. Na tej drodze bodźce pochodzenia psychicznego zapoczątkowują erekcję. Biegną one bezpośrednio do prącia lub łechtaczki z pominięciem ośrodka erekcji w rdzeniu krzyżowym.
Jednak operowanie tym słowem w znaczeniu potocznym, bez sprecyzowania jego sensu, nie rozjaśnia kwestii. Nie objaśniają do końca sprawy komentatorzy przepisu. Według I. Andrejewa (1970), „Przedmiot
Pacjent trafił do szpitala, gdzie wy dobrzał fizycznie, ale psychicznie czuł się nadal nie najlepiej. Kiedy przyszła pora powrotu do domu, wyraził swój niepokój o przyszłość. „Jestem teraz znowu wolny i nie chcę zostać na zawsze sam. Czy sądzi pan, że będę mógł się z kimś spotykać, prowadzić normalne życie seksualne i ponownie się Czytaj dalej